طراحي سامانه¬هاي رسانش تركيبات زيست فعال با پايداري و رهايش كنترل شده از جمله چالش¬هاي مربوط به اين حوزه مي¬باشند. از اين رو در اين مطالعه، بارگيري ويتامين C (VC) و كوركومين (Cur) (بصورت مجزا يا تركيب با هم) و در غلظت¬هاي مختلف (2، 4 و 6 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) در سيستم¬هاي ليپوزومي (NLs) انجام شد. سپس، تاثيرات پوشش-دهي NLs با پليمرهاي كيتوزان (تك لايه: NC) و ژلاتين (دولايه: NG) بر حفظ پايداري فيزيكي، فعاليت آنتي¬اكسيدان، رهايش، مورفولوژي، پايداري حرارتي (DSC) و شيميايي (FTIR) نانوذرات و تركيبات لودشده بررسي شدند. در بين فرمولاسيون¬هاي مختلف، نانوليپوزوم لود شده با غلظت بهينه از VC (2 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) و Cur (2 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) بعنوان تيمار بهينه انتخاب و ميانگين اندازه ذرات، PDI، پتانسيل زتا و بازده ريزپوشاني (EE) آن به ترتيب در محدوده 70 نانومتر، 4/0، 37- ميلي ولت و 80% (VC) و 73% (Cur)، قرار گرفتند. پوشش دهي با كيتوزان و ژلاتين منجر به تغيير در اندازه (از حدود 70 به 82 و 96 نانومتر) و پتانسيل زتا (از حدود 38- به 30 و 59- ميلي ولت) ذرات گرديد. در بين نمونه¬هاي مختلف، NG ها از پايداري فيزيكي، ساختاري، مورفولوژيكي، حفظ EE، فعاليت آنتي¬اكسيداني بهتر و رهايش كنترل شده¬تري در مقايسه با ديگر نانوذرات برخوردار بودند. ارزيابي گروه¬هاي عاملي و ساختارهاي شيميايي (FTIR) حاكي از قرارگيري VC و Cur در نواحي دروني و تك لايه و همچنين، پوشش سطح غشا نانوذرات با پليمرها (كيتوزان و ژلاتين) بودند. اين در حالي بود كه آناليز پايداري حرارتي (DSC) نشان¬دهنده قرار گيري VC و Cur در ساختارهاي NLs، NC و NG به دليل حذف پيك¬هاي گرمازاي VC و Cur بود. نتايج اين مطالعه حاكي از توليد نانوذرات پايدارشده با ژلاتين (پوشش دولايه) با قابليت حفظ و رهايش كنترل¬شده تركيبات زيست فعال VC و Cur با قابليت كاربرد در فرمولاسيون¬هاي نوشيدني و غذايي فراسودمند بودند.

طراحي سامانه¬هاي رسانش تركيبات زيست فعال با پايداري و رهايش كنترل شده از جمله چالش¬هاي مربوط به اين حوزه مي¬باشند. از اين رو در اين مطالعه، بارگيري ويتامين C (VC) و كوركومين (Cur) (بصورت مجزا يا تركيب با هم) و در غلظت¬هاي مختلف (2، 4 و 6 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) در سيستم¬هاي ليپوزومي (NLs) انجام شد. سپس، تاثيرات پوشش-دهي NLs با پليمرهاي كيتوزان (تك لايه: NC) و ژلاتين (دولايه: NG) بر حفظ پايداري فيزيكي، فعاليت آنتي¬اكسيدان، رهايش، مورفولوژي، پايداري حرارتي (DSC) و شيميايي (FTIR) نانوذرات و تركيبات لودشده بررسي شدند. در بين فرمولاسيون¬هاي مختلف، نانوليپوزوم لود شده با غلظت بهينه از VC (2 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) و Cur (2 ميلي گرم بر ميلي¬ليتر) بعنوان تيمار بهينه انتخاب و ميانگين اندازه ذرات، PDI، پتانسيل زتا و بازده ريزپوشاني (EE) آن به ترتيب در محدوده 70 نانومتر، 4/0، 37- ميلي ولت و 80% (VC) و 73% (Cur)، قرار گرفتند. پوشش دهي با كيتوزان و ژلاتين منجر به تغيير در اندازه (از حدود 70 به 82 و 96 نانومتر) و پتانسيل زتا (از حدود 38- به 30 و 59- ميلي ولت) ذرات گرديد. در بين نمونه¬هاي مختلف، NG ها از پايداري فيزيكي، ساختاري، مورفولوژيكي، حفظ EE، فعاليت آنتي¬اكسيداني بهتر و رهايش كنترل شده¬تري در مقايسه با ديگر نانوذرات برخوردار بودند. ارزيابي گروه¬هاي عاملي و ساختارهاي شيميايي (FTIR) حاكي از قرارگيري VC و Cur در نواحي دروني و تك لايه و همچنين، پوشش سطح غشا نانوذرات با پليمرها (كيتوزان و ژلاتين) بودند. اين در حالي بود كه آناليز پايداري حرارتي (DSC) نشان¬دهنده قرار گيري VC و Cur در ساختارهاي NLs، NC و NG به دليل حذف پيك¬هاي گرمازاي VC و Cur بود. نتايج اين مطالعه حاكي از توليد نانوذرات پايدارشده با ژلاتين (پوشش دولايه) با قابليت حفظ و رهايش كنترل¬شده تركيبات زيست فعال VC و Cur با قابليت كاربرد در فرمولاسيون¬هاي نوشيدني و غذايي فراسودمند بودند.

در اين مطالعه، غني‌سازي گز با استفاده از پروليپوزوم‌ها و پروكيتوزوم‌هاي حاوي كافئين انجام شد. در ابتدا نانوليپوزوم حاوي كافئين با روش هيدراتاسيون لايه نازك توليد شد سپس نانوليپوزوم توليدي با كيتوزان پوشش داده شد. در مرحله بعد نانوليپوزوم و نانوكيتوزوم توليدي حاوي كافئين ريزپوشاني شده در حامل مالتو دكسترين در خشك كن پاششي خشك شد. در هر مرحله آزمون مربوطه انجام شد. نمونه پروليپوزوم و پروكيتوزوم به گز اضافه شد. پس از بررسي آزمون بافت سنجي بين نمونه هاي گز كنترل و گز حاوي پروليپوزوم و پروكيتوزوم تفاوت معني داري مشاهده نشد. نمونه گز پروليپوزومي و پروكيتوزومي از صمغي بودن مناسب، انسجام و خاصيت جوندگي مورد قبولي برخودار بودند و همچنين چسبندگي نمونه هاي گز غني شده توليدي مانند گز كنترل بودند كه به طور كلي گزهاي غني شده داراي بافت مناسب مانند گز كنترل بودند. نتايج به دست آمده از نظرات شركت كنندگان نشان داد كه اين نمونه ها داراي پذيرش كلي بودند.

در اين مطالعه، غني‌سازي گز با استفاده از پروليپوزوم‌ها و پروكيتوزوم‌هاي حاوي كافئين انجام شد. در ابتدا نانوليپوزوم حاوي كافئين با روش هيدراتاسيون لايه نازك توليد شد سپس نانوليپوزوم توليدي با كيتوزان پوشش داده شد. در مرحله بعد نانوليپوزوم و نانوكيتوزوم توليدي حاوي كافئين ريزپوشاني شده در حامل مالتو دكسترين در خشك كن پاششي خشك شد. در هر مرحله آزمون مربوطه انجام شد. نمونه پروليپوزوم و پروكيتوزوم به گز اضافه شد. پس از بررسي آزمون بافت سنجي بين نمونه هاي گز كنترل و گز حاوي پروليپوزوم و پروكيتوزوم تفاوت معني داري مشاهده نشد. نمونه گز پروليپوزومي و پروكيتوزومي از صمغي بودن مناسب، انسجام و خاصيت جوندگي مورد قبولي برخودار بودند و همچنين چسبندگي نمونه هاي گز غني شده توليدي مانند گز كنترل بودند كه به طور كلي گزهاي غني شده داراي بافت مناسب مانند گز كنترل بودند. نتايج به دست آمده از نظرات شركت كنندگان نشان داد كه اين نمونه ها داراي پذيرش كلي بودند.